Neredeyse 20 yıldır evli olmayan bir çiftler. Her ikisi de dul ve şu anda 90’lı yaşlarında, Florida’da ayrı ikametgahları var ama çoğu onun evinde birlikte yaşıyorlar; bu giderek önem kazanan bir konu çünkü birkaç yıl önce hafıza kaybı yaşamaya başladı.

Bazen yemek miktarını unutuyor. O da bazı düşüşler yaşandı.

Akrabalarından biri ve Cornell Üniversitesi psikoloğu Jenna Wells, “Onun varlığından faydalanılabilir ve kullanılabilir” dedi. “Onu doktora getiriyor. Onu akşam yemeğine çıkıyor.”

Ancak ikisi de yaşlandıkça ve durumun kötüleştiğini görmekta zorlanacağını biliyor. Bu nedenle ailelerinin birlikte, sakinlerin bağımsız yaşamdan yardımlı yaşaması, ardından da Resmilik ve hafıza deva birimlerine geçebilecekleri sürekli bir deva emeklilikten ayrılma bloklarını önerdi.

Çok uzun süre beklerlerse, doğrudan hafıza devasına girmesi konusunda ısrar edilebilirni ve kendisi ile orada yaşayamayacağını belirtiyor.

Kadının vekaletini elinde bulunduran kızı ise bu plana karşı çıkıyor. Dr. Wells, “Annesinin bizim ona uygun olması adla beyefendi arkadaşından hoşlanmıyor” dedi. “Hiç anlaşamadılar. Onun evinde yaşamasına dair bir güvensizlik var.”

Şimdilik kararın beklemede olması nedeniyle çift, evdeki deva yardımcılarıyla idare ediyor.

Dr. Wells, “Yaşlılarda evliliğe daha az odaklanılan bu çeşitliliği gördükçe, bu konu daha çok gündeme gelecek” dedi.